Hotel boven op de berg.

 We kennen wel allemaal het liedje 'boven op den berg...daar staat een kleine dwerg'... enzoverder, maar van ons staat het hotel vandaag boven op de berg. Een onooglijk klein dorpje met de naam Teglia, maar met o zo mooie uitzichten en dit in alle windrichtingen. Wij hadden er oog voor... van de renners betwijfel ik dit. Om in het hotel te geraken mochten we de beklimming op het parcours doen met de auto. Boven gekomen op precies 30 km van de aankomstlijn was ons hotel. Zelfs met de wagen waren we zelf 'tenden asem' zoals ze bij ons zaten. Philiep zat aan de buitenkant en zag de diepte bij wijlen heel dicht passeren. Als fervente atheïst heb ik hem toch tientallen keren 'God' horen aanroepen... godverdomme... of zoiets. Tja, we zaten dan ook wel heel erg hoog. Gelukkig goed remmen in ons busje. 

Post gevat op de top van de beklimming en een paar foto's genomen. Spijtige, een aantal waren niet scherp. Het moet snel gaan en het fototoestel is 10 jaar oud. Aan mijn vrouwtje: haal alvast geld van de rekening, ik heb dringend een nieuwe GSM nodig die heel scherp foto's kan nemen (bij deze). 

Genoeg geluld, hier enkele foto's en sfeerbeelden van Teglio. Klein en fijn, maar voor ons gepensioneerden 'de helft te hoog'. ;-)

En terwijl de renners de laatste dertig kilometer reden trok het wolkendek dreigend dicht. Gelukkig was het grootste deel van het peloton al binnen toen de hemelsluizen open gingen. Een stortbui om u tegen te zeggen. Spijtig. Het gezellige stadje veranderde plotseling in een grote leegte. Het normale leven is teruggekeerd.

De bergen: het blijft een prachtig schouwspel.