Oes erte, oes ding, oezn dada....

Oes erte, oes ding, oezn dada....

Ei joj jipla hoi, we zijn er weer en zoals iedere dag trouwens: vrij laat. Vroeg op en laat gaan slapen, maar we hebben het er voor over. En vandaag waren de verwachtingen hoog gespannen. Niet van ons naar de renners toe, maar wel naar onze belevenissen toe. Mee op pad naar de start, en bevoorrading op km 133. Schitterend weer, straalblauwe hemel, en 'goesting' als nooit voorheen. Dromen kunnen dus echt uitkomen, geloof dit maar van ons. 

Naar de start en daar stonden alle voertuigen mooi opgesteld, als het ware in een kringvorm (groot rond plein). Bij aankomst een massa volk, muziek, zo goed als alles in het 'rose'. Wie zegt dat de Giro in Italie minder populair is dan de Tour moet dan toch even komen kijken. Italië, of dan toch Sicilië is als even gek als Vlaanderen. Wat een ambiance, wat een kick. En daar liepen wij tussen. Machtig hé.

We gaan er niet veel woorden meer aan vuil maken. Geniet vooral van de oplijsting der ploegen. Wie goed kijkt zal ook hier en daar,  hetzij een renner zien, hetzij een oude bekende herkennen. Alle foto's tonen is te omslachtig. Wie die wil zijn moet bij ons maar een pint komen drinken.  Niet gratis natuurlijk. Voor een lekker biertje met een mooie bediening dient een zekere boetedoening gedaan te worden. Onze vrouwen zijn immers geen 'kroegtijgers'.... zoals onze Nederlandse vrienden het zo mooi kunnen verwoorden. ;-) 

Kijk en geniet:

Een mooi land met prachtige panorama's en lieflijke taferelen. Ware het niet dat de vulkaan 'Etna' er vervaarlijk bovenuit steekt. Wij kennen enkel de Kemmelberg. De Etna is net dat ietsje groter, ietsje dreigender maar vooral dat ietsje gevaarlijker dan een gewone berg. In een heuvelachtig landschap troont hij als een fiere heerser over het landschap. Eerste keer oog in oog met een vulkaan.... ik heb de duimen gelegd.